Na maandenlange radiostilte lijkt het dossier van de Regionale Ontsluiting Geel weer opgepikt te zijn. Mogelijk heeft het ongeval van vorige week het een en ander in een stroomversnelling gebracht. Ik ontving in elk geval een antwoord op een vraag die ik 7 maanden geleden stelde aan het kabinet van gedeputeerde Lemmens van de provincie Antwerpen. En een uitnodiging om deel te nemen aan een klankbordsessie die het participatietraject op gang moet trekken. En het burgerinitiatief Ringland Geel plant enkele acties om de nodige druk te zetten om het dossier niet wéér te laten stilvallen.

Wat is de Regionale Ontsluiting Geel?

Waar gaat het nu weer over? In 2009 besliste de stad Geel om een verbindingsweg aan te leggen tussen de Ring en de Retieseweg om het doorgaand verkeer - dat Geel niet als bestemming heeft - een alternatieve route aan te bieden. Zo zou het centrum, en in het bijzonder de omgeving van Sint-Dimpna, een pak minder verkeer en zwaar vervoer te slikken krijgen. Na het nodige studiewerk, waarbij 4 mogelijke trace's onder de loep werden genomen, besliste men in 2011 om voor de noordelijke route te kiezen. Maar één van de omwonenden trok naar de raad van state om deze beslissing aan te vechten en kreeg gelijk. In de maand april van 2014 werd de procedure geschorst en even later ook vernietigd zodat het hele project opnieuw opgestart moest worden.

De bal lag hierdoor weer in het kamp van de stad Geel. Het stadsbestuur nam echter pas 10 maanden later, in november 2015, het initiatief om het dossier opnieuw op te starten. Dit zou dan - ook op vraag van de stad Geel - volgens het Decreet Complexe Projecten verlopen en niet via een PRUP (Provinciaal Ruimtelijk Uitvoeringsplan). In 2016, weer een jaar later, werd echter duidelijk dat de gekozen methode niet haalbaar was, en werd aangeraden om alsnog met een PRUP te werken. Inmiddels zijn we al even in 2018 aanbeland en is er nog maar weinig voortgang in het dossier te merken …

Lees hier de andere artikels in dit dossier >>

Ontwaakt, gij luie slapers!

Maar ... enkele dagen geleden ontving ik - weliswaar na het sturen van een reminder - een e-mail van de provincie met antwoorden op enkele vragen die ik in oktober 2017 stelde aan gedeputeerde Lemmens. En tegelijk een uitnodiging om deel te nemen aan een klankbordsessie die volgende week plaatsvindt. Het lijkt alsof men plots in paniek uit een diepe winterslaap wakker schiet. Misschien omdat er op 24 mei nog een ongeluk met een fietser en een vrachtwagen gebeurde op de verkeersas? Of misschien omdat er steeds meer mensen hun stem laten horen? Of omdat het bijna verkiezingen zijn en dit toch een hekel thema zal worden in de strijd naar 14 oktober…

Het burgerinitiatief: Ringland Geel

Het ongeluk van 24 mei was voor enkele mensen de druppel, én de aanleiding om een burgerinitiatief te starten: Ringland Geel. Het gaat niet over de overkapping van de Geelse Ring, naar analogie van Antwerpen, maar wel om de Geelse ringweg te sluiten. Enkel op die manier kan de omgeving van Sint-Dimpna weer leefbaar en veilig worden. En ook al lijkt er nu schot in de zaak te komen, het is gebleken dat het dossier zonder de nodige aanmoediging wel eens opnieuw in de ijskast kan belanden.

• Lees ook: Ringland Geel houdt druk op politiek over ontsluiting hoog 
  (Gazet van Antwerpen, 31/05/2018)
   

De beer en zijn vel

Of dit alles een reden tot euforie is, is nog maar de vraag. Het te volgen traject is lang en onzeker. Vrijdag 8 juni wordt de eerste stap gezet in het participatietraject. Daarna volgen enkele adviesrondes, voorontwerpen, beoordelingen en bijsturingen. Vervolgens start een 2de participatietraject waarin het ontwerp wordt voorgelegd en besproken, om vervolgens tot een definitief plan te komen. Als alles volgens de vooropgestelde timing verloopt, zijn we op dat moment in oktober aanbeland. Wanneer er dan effectief gestart kan worden met de werken en wanneer de realisatie voltooid is? Daar kan men op dit moment nog geen jaartal op plakken …

De snelle oplossing bestaat niet

Blijven we dan zolang laveren tussen de vrachtwagens en aanschuiven in de centrumstraten? Ik vrees van wel. Tolheffing werd al aangehaald als quick win, maar een wondermiddel kunnen we dat niet noemen. Zolang het voor vrachtwagenchauffeurs interessanter is om de rechte lijn te volgen, zullen ze dat blijven doen, ook al kost het wat meer. Tonnagebeperking dan? Daar is het Agentschap Wegen en Verkeer niet meteen voor te vinden omdat er geen voldoende haalbare alternatieve route is en dit het probleem vooral verschuift. En met een tonnagebeperking zou het doorgaand autoverkeer gewoon blijven bestaan, met zo'n 1.000 auto's per uur tijdens de spits. In de Fehrenbachstraat en Waterstraat geldt trouwens al een tonnagebeperking, maar ook daar blijft het druk. Misschien zijn er wel tussenoplossingen op korte termijn te bedenken, maar meer dan een pleister op de wonde zal dat niet zijn. Alle beetjes helpen, maar een structurele oplossing dingt zich op.

De weg is lang (nog niet aangelegd)

Met een frisse aanpak en veel aandacht voor burgerparticipatie nemen we het opnieuw op en koppelen we het provinciaal ruimtelijk uitvoeringsplan (PRUP), de milieueffectenrapportage (MER) en andere onderzoeken aan een breed verhaal voor de regio. 

Het is een wervende intro op de uitnodiging voor de klankbordsessie. Ik hoop er een beter zicht te krijgen op de vooruitgang in het dossier. Het is alvast een goed idee om te starten met wat er is - de eerder gevoerde onderzoeken en studies - om niet van 0 te moeten beginnen en een vliegende start te kunnen nemen.

Tip: wil je op de hoogte blijven? Laat dan je e-mailadres achter en je ontvangt een melding telkens er een nieuw artikel verschijnt op deze blog!