Radiostilte, om het eens te benoemen met een term uit mijn leefwereld. Sinds september 2015, na de beslissing van het stadsbestuur om de regionale ontsluiting Geel in te dienen als zogenaamd complex project, bleef het ijzig stil. Enkele dagen geleden - precies een half jaar na de aanvraag - rolde er dan toch een mailtje binnen van de Provincie Antwerpen. Het ei was gelegd.

Een betere leefbaarheid en verkeersveiligheid, maar ook meer werkgelegenheid zijn de inzet van de regionale ontsluiting Geel. 

Rem op leefbaarheid en veiligheid

Misschien eerst even recapituleren. Het dossier Regionale Ontsluiting Geel gaat over het maken van een verbinding tussen de Retieseweg en de Ring van Geel. Heel wat verkeer van de E313 richting Dessel en de E34 gebruikt Geel momenteel als doorgangsroute. Dit verkeer rijdt over de Diestseweg, Gasthuisstraat, Sint-Dimpnaplein, Logen en Retieseweg omdat er geen waardig alternatief is. Deze situatie is niet ideaal voor de automobilisten en truckchauffeurs, maar al helemaal niet voor de Gelenaars. Verkeersinfarcten in de bebouwde kom, onveilige situaties rond schoolomgevingen en tuffende diesels die staan aan te schuiven op een plaats waar mensen een aangename tijd zouden moeten beleven.

Rem op ontwikkeling

Daarnaast worden andere belangrijke ontwikkelingen tegengehouden zolang de verbinding er niet komt. De ontwikkeling van het bedrijventerrein op het militair domein Kievermont bijvoorbeeld. Maar ook de uitbreiding van de zone Stenehei in Dessel staat on hold. Die ontwikkelingen zouden voor de nodige extra werkgelegenheid in de regio kunnen zorgen.

Er wordt weleens gezegd dat de nieuwe verbinding naar Kasterlee hiervoor een oplossing zou moeten zijn. Maar het feit dat er vandaag nog steeds duizenden auto's en vrachtwagens doorheen een schoolomgeving rijden, bewijst het tegendeel.

De plannen voor de ontsluiting bestaan al een hele tijd, en in 2009 zou er schot in de zaak komen. Het tracé werd vastgelegd en de weg zou er eindelijk komen. Ware het niet dat één (!) bezwaarschrift ervoor zorgde dat het hele dossier door de Raad van State vernietigd werd. Eén (!) persoon kan blijkbaar de mobiliteitsbevrijding van Sint-Dimpna - en bij uitbreiding het centrum - tegenhouden. That's Belgium, folks.

Terug naar af dus. Maar het bleef windstil… Blijkbaar was er niemand nog geïnteresseerd om het dossier opnieuw vast te nemen. Misschien werd er achter de schermen duchtig gedebatteerd? Of misschien waren goede zielen al stiekem begonnen met een tunnel te graven? Ijdele hoop, want in 2014 en 2015 kwam er maar weinig nieuws bovendrijven.

Kasten en muren

In mei 2015 kroop ik in mijn pen. Want ik wilde wel eens weten hoe het nu zat. Ik schreef een met vragen gevulde e-mail naar het lokaal bestuur, de provincie, de Vlaamse overheid, Agentschap Wegen en Verkeer, de burgemeesters van de omliggende gemeenten en nog wat notabelen die toch op de hoogte zouden moeten geweest zijn. En wat bleek? Niemand kon - of wilde - me een duidelijk antwoord geven over de stand van zaken. "Het is de provincie die moet beslissen", werd er gezegd. "We wachten op een initiatief van de stad Geel", zeiden ze in Antwerpen. Beelden van kasten en muren domineerden mijn gedachten. Zo komen we nergens. 

Wakker schudden

Maar, een onderwerp in de aandacht brengen via debatten, bewoners, politici ... en een blog ... kan blijkbaar toch wat mensen wakker schudden. Op het dorpsdebat van Sint-Dimpna bleek de verkeersafwikkeling toch een belangrijk onderwerp te zijn. Het vervolgdebat werd zelfs uitgesteld om verder onderzoek te kunnen doen naar het dossier. En nét voor de nieuwe datum van de bewonersavond, besliste de stad Geel om het dossier weer in gang te (laten) zetten door het in te dienen als een zogenaamd complex project.

Decreet complexe projecten

In tegenstelling tot het traject van een Provinciaal Ruimtelijk uitvoeringsplan (PRUP), worden bij een complex project verschillende fases gebundeld en wordt de burger van bij het begin betrokken. Maar, ook al kan de stad Geel een aanvraag doen, de hogere overheid moet beslissen of het om een complex project gaat of de klassieke procedure (PRUP) gevolgd moet worden. En tot vorige week was die beslissing nog niet gevallen.

Maar op vrijdag 15 april 2016 kreeg ik deze mededeling in mijn mailbox:

• De deputatie beslist dat het proces "regionale ontsluiting Geel" kan opgestart worden door de dienst ruimtelijke planning.
• De deputatie beslist het proces "regionale ontsluiting Geel" op te starten via decreet complexe projecten.
   

Groen licht om het dossier - eindelijk - weer op te starten. Maar, daarmee is de kous niet af. De volgende stap in het proces is de goedkeuring van de minister bevoegd voor ruimtelijke ordening. Daarna volgen de verkenningsfase, onderzoeksfase, uitwerkingsfase en uitvoeringsfase. We zijn dus nog wel enkele jaartjes zoet. Of net niet.

In elk geval is er een stap in de goede richting gezet. Mijn vraag naar meer informatie over vooropgestelde timing werd nog niet beantwoord, maar mijn buikgevoel zegt dat het verkeersinfarct niet opgelost zal zijn voor 2025. Gewoon een wilde gok, we zullen zien.

Meer info

• Dossier Regionale Ontsluiting Geel (historiek)
• Documentatie decreet complexe projecten (PDF)

Wens je op de hoogte te blijven van de verdere ontwikkelingen in dit dossier?
Abonneer je dan op mijn nieuwsbrief!